Chorowanie to też izolacja – jak sobie radzić z emocjami?

Gdy obecnie rozglądam się wokół, rozmawiam z Klientami, przyjaciółmi, znajomymi, mam ogromne poczucie, że pandemia szaleje, wymknęła się spod kontroli i rozlewa się z niewyobrażalną siłą pomiędzy ludźmi.

Chorowanie to po pierwsze cały temat zdrowotny, jeżeli chodzi o ciało, ale to także bardzo duży temat dotyczący naszego stanu psychicznego i emocjonalnego.

Miałam w ostatnich dniach okazję rozmawiać z osobami, które – przechodząc wirusa całkiem łagodnie – mierzyły się z równie poważnymi jak wirus tematami: strachu przed tym, co będzie, obaw jak jest, z tematem odosobnienia, „uziemienia”- że muszą siedzieć w domu, nigdzie nie wychodzić, po prostu być i czekać.

Dlatego też zdecydowałam się, że wnioski z moich rozmów z osobami, które chorują, konkluzje, jak lepiej sobie radzić w obecnej sytuacji, zbiorę, by mogli z nich skorzystać inni. Sprawdź, bo być może pomogą Tobie lub okażą się przydatne bliskim Ci osobom.

1. Przede wszystkim bądź bardzo uważny na swój stan zdrowia fizycznego. Jeśli przechodzisz chorobę w miarę łagodnie, i tak miej plan, co zrobisz, gdyby zdrowie zaczęło poważniej szwankować. Ustal numery telefonów, porozmawiaj z bliskimi. Określ scenariusz, co po kolei zrobisz i jak zadziałasz.

2. Zdrowie jest w tej sytuacji najważniejsze. Dlatego też miej świadomość, że Twój organizm mierzy się z wirusem, z jakim nigdy nie miał do czynienia. Więc znowu podkreślam: bądź mądrze uważny na wszystkie objawy, by reagować, gdyby była taka potrzeba. Jako ludzie mamy przedziwną właściwość pomniejszania i bagatelizowania sytuacji. Obecna sytuacja jest poważna. Uznaj to.

3. Nie ufaj temu, że poczujesz się lepiej. Ten wirus działa tak, że w ciągu choroby będą chwile, gdy będziesz się czuć, jakbyś był w pełni zdrowy. Nie ufaj temu. Załóż, że przez minimum dwa, trzy tygodnie chorujesz. Daj sobie przez ten czas pełną opiekę i troskę o swój organizm. Rozmawiałam z wieloma osobami i wiem, że chorują w taki sposób, że czują się źle, potem po nocy nagle odzyskują siły, zaczynają normalnie funkcjonować, a potem znowu dopada je załamanie zdrowotne. Załóż sobie na sztywno, że murowane dwa tygodnie przeznaczasz na chorowanie i dochodzenie do siebie.

4. Włącz pokorę, pokorę i jeszcze raz pokorę. Po prostu masz dać sobie czas, poczekać, wytrwać. Doceń, jeżeli przechodzisz wirusa łagodnie. Miej jednak świadomość, że i tak sytuacja może się pokomplikować, oraz że zarażasz.

5. Choruj „po kawałku”. Wracaj do zdrowia małymi krokami. Pewnie czas Ci się dłuży, pewnie rośnie Twoja niecierpliwość. Pamiętaj, że to wszystko jest naturalne. Dziel powrót do zdrowia na małe odcinki czasu. Powtarzaj sobie: „Ok, wytrzymam do jutra”, „Ok, wytrzymam do soboty”. Pomyśl, czym jest jeden tydzień w skali całego Twojego życia? Mów do siebie: „Jeszcze trochę poczekam”. Uznaj, że irytacja z powodu tego, że nie możesz pójść, gdzie chcesz, nie możesz spotkać się z kim chcesz, że frustrujesz się tym, że przez 2 tygodnie masz żyć inaczej niż normalnie, jest naturalna. Włącz pokłady pokory i cierpliwości. Pamiętaj i powtarzaj sobie, że przecież niebawem, za kilka dni to wszystko się skończy.

6. Jeżeli czujesz się wystarczająco dobrze, planuj sobie dzień. Bądź w kontakcie z bliskimi, rozmawiaj, przyjmuj pomoc.

I na koniec jeszcze jeden skuteczny sposób:

Jeśli jest Ci, lub będzie naprawdę trudno psychicznie i emocjonalnie, weź do ręki kartkę i długopis. Zrób spokojny wdech i wydech. Wyobraź sobie, że sytuacja się odwróciła: jesteś zdrowy i właśnie rozmawiasz z przyjacielem, który zadzwonił do Ciebie z informacją, że zachorował i mówi Ci właśnie, jest bardzo jest mu ciężko. Opowiada, że mu trudno siedzieć w domu, że czuje się ograniczony, porzucony, że czas mu się dłuży, boi się o pracę, o to, co będzie dalej.

I teraz zadanie dla Ciebie: Co byś mu powiedział? Spisz na kartce skrupulatnie swoje słowa otuchy, wsparcia, pocieszenia. Spisz wszystko, co z tej perspektywy wiesz, widzisz i co jest pomocne.

Gdy już wszystko dokładnie zapiszesz, przeczytaj to sobie (po cichu, na głos, wypróbuj na różne sposoby). Lub poproś, by ktoś Ci to przeczytał. Lub nagraj to sobie na dyktafon i odsłuchaj.

Sprawdź osobiście, jak bardzo podniesie Cię to na duchu. Sprawdź, jak bardzo to będzie pomocne.

 

[av_heading heading=’NEWSLETTER’ tag=’h3′ style=” size=” subheading_active=” subheading_size=’15’ margin=” margin_sync=’true’ padding=’10’ color=’custom-color-heading’ custom_font=’#b02b2c’ av-medium-font-size-title=” av-small-font-size-title=” av-mini-font-size-title=” av-medium-font-size=” av-small-font-size=” av-mini-font-size=” av_uid=’av-30euqr’ admin_preview_bg=”][/av_heading]

Chcesz być na bieżąco i otrzymywać powiadomienia o nowych, inspirujących artykułach, nadchodzących kursach i ciekawostkach rozwojowych? Zapisz się do newslettera:

 

[contact-form-7 id=”1132″ title=”Newsletter”]

 

Zdjęcie w nagłówku:

House photo created by diana.grytsku – www.freepik.com

Urszula Grabowska-Maleszko
Urszula Grabowska-Maleszko

PCC Coach (Erickson Certified Professional Coach) , trener szkoleń menedżerskich i rozwoju osobistego, konsultant biznesowy. Ponad 1100 godzin coachingu, w tym ok. 80% z kadrą zarządzającą niższego i wyższego szczebla. 1500 godzin przeprowadzonych szkoleń z kompetencji miękkich.