Wpisy

kim jestem

Jestem kim jestem, bo miałem słabe dzieciństwo

Mam dziś dla Was jedną z moich ulubionych historii. Już nawet nie pamiętam, kiedy i gdzie usłyszałam ją po raz pierwszy… Niemniej jednak, pamiętam dobrze, że skłoniła mnie ona do refleksji i poszukiwań odpowiedzi na kilka ważnych pytań.

🎥 Wolisz obejrzeć film na ten temat? Kliknij poniżej na mój kanał na YouTube

Kim jestem i dlaczego?

Po usłyszeniu tej historii myślałam, jak wiele zależy od tego, skąd pochodzimy i w jakim środowisku dorastaliśmy? Jak wielka siła tkwi w naszym sposobie myślenia? W jaki sposób zdarzenia i to, co przeżyliśmy, nas kształtuje? Jak te same doświadczenia możemy postrzegać na różne sposoby, jak możemy je inaczej nazywać i jakie mogą być tego konsekwencje, jaką to robi różnicę?

I jak to się stało, że jestem, kim jestem. No i…. kim tak właściwie jestem?

Tyle refleksji. A teraz już historia. Oto ona.

Trudny ojciec i jego synowie

Był sobie kiedyś człowiek, który miał dwóch synów. Był on pijakiem, złodziejaszkiem, człowiekiem ciągle skonfliktowanym z prawem i bez pieniędzy. Zawsze, gdy mógł, wybierał drogę na skróty, co przeważnie oznaczało problemy.

Sam wychowywał przez lata swoich dwóch synów, nie dbając o nich jakoś szczególnie, a wręcz się nimi nie zajmując wcale… Nie okazywał im troski, miłości. To jego, a nie chłopców potrzeby były zawsze na pierwszym miejscu. Synowie dorastali, obserwując życie swojego ojca i ucząc się od niego tyle, ile mogli…

Po wielu latach obaj osiągnęli dorosłość i opuścili dom rodzinny. Jeden z synów wyrósł na człowieka bardzo podobnego do ojca – miał ciągle kłopoty, narzekał na brak środków do życia, wcześnie porzucił szkołę, nie stronił od alkoholu, w kółko miał większe i mniejsze konflikty z prawem.

Natomiast drugi z synów wyrósł na człowieka prawego, systematycznego, zdyscyplinowanego, skończył studia i od najmłodszych lat ciężko pracował. Dbał o siebie i pomagał też innym.

I pewnego dnia obu braci ktoś zapytał:

-„Jak to możliwe, że mając takiego ojca, wyrosłeś na takiego człowieka?”

I każdy z braci, z pewnością w głosie, odpowiedział dokładnie w ten sam sposób:

-„Jestem, kim jestem, bo kim innym mógłbym być, mając takie dzieciństwo i takiego ojca…?”

Refleksja

Wierzę, że chociaż czasem może być trudno i potrzeba wiele wytrwałości, w naszych rękach jest więcej, niż nam się może wydawać… Że mamy wpływ na własne życie, że nie wszystko stracone i że zawsze, ale to zawsze jest szansa na zmianę na lepsze.

Życzę Wam miłych refleksji.

NEWSLETTER

Podobał Ci się artykuł? Zostaw swój e-mail, dostaniesz informacje o następnych. 🙂

    • Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celach marketingowych przez MALESZKO.EDU Urszula Maleszko-Grabowska z siedzibą w Warszawie ul. Odkryta 1A oraz na otrzymywanie na podany adres e-mail informacji handlowych. Podanie danych jest dobrowolne. Przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych i ich poprawiania.

    /by
    Pokonaj lęki
    , ,

    Pokonaj lęki w pięciu krokach

    Wiesz, co to jest lęk? Strach? Znasz te uczucia? Wiesz, jak powstrzymują Cię od działania, ograniczają, hamują? Gdy zaczynasz myśleć o swoich marzeniach, tych większych i tych mniejszych, strach podpowiada: „… ale to raczej się nie uda”, „Po co Ci to?”, „Nie dasz rady”. Pokonaj lęki!

    Może to zaskakujące, ale strach – pomimo, że nie jest przyjemnym uczuciem, jest równocześnie… wygodny!

    Łatwiej jest sobie powiedzieć: „Nie jesteś do tego zdolny”, „Nigdy nie będzie Cię na to stać”, niż odważyć się, by zrobić coś nowego, sięgnąć po więcej, wyjść ze strefy komfortu i podjąć wyzwanie.

    Jeśli strach prowadzi Cię do wymówek, pamiętaj, że tylko od Ciebie zależy, aby go pokonać i sięgnąć po swoje marzenia. Na drodze realizacji swoich marzeń przyda Ci się mapa z 5 prostymi wskazówkami, jak wygrać ze strachem i się nie poddawać. Pokonaj lęki!

    1. Zrób listę swoich marzeń i powiedz sobie „Chcę”

    Odpowiedz sobie szczerze, co robisz by zrealizować swoje cele? Jak często opowiadając o nich używasz słów „kiedyś”, „może”? Czy wykonałeś jakąś pracę, która przybliżyłaby Cię do nich? Czy jesteś gotów na to, by się zaangażować?

    Z marzeniami jest jak z podróżą. By dotrzeć do celu musisz go znać. Zatem pierwszym krokiem do pokonania strachu jest wyznaczenie sobie satysfakcjonującego celu. Odpowiedz sobie na pytanie czy jeśli go osiągniesz poczujesz się spełniony?

    Zastanów się głębiej. Jaki wyznaczasz sobie idealny wynik? Może jest to poprawa sytuacji zawodowej, a co za tym idzie i finansowej? Może chcesz swobodnie podróżować po świecie? Zachęcam Cię by naprawdę się nad tym zatrzymać. Zastanów się, jak będzie wyglądało twoje życie, gdy uda Ci się swój cel zrealizować.

    2. Nazwij swoje wymówki

    Gdy dziecko boi się potwora spod łóżka, co robisz? Zapalasz światło, odkrywasz kołdrę, pokazujesz podłogę, śmiejcie się wspólnie ze zwiniętej w rogu maskotki, która wyglądała strasznie w ciemnościach. Z dorosłymi jest tak samo. Nazwij swoje lęki, nadaj im kształt, wypowiedz je na głos, napisz, a zobaczysz, że działa to dokładnie tak samo, jak zapalenie światła w ciemnym pomieszczeniu. Czemu warto to zrobić? Bo to strach sprawia, że odkładasz rzeczy na później. To strach sprawia, że mówisz: „Jestem zmęczony”, „W tej chwili są inne ważniejsze priorytety”, „Tak naprawdę to naiwny pomysł”. Brzmi znajomo?

    A teraz bądź ze sobą szczery: ile w tych twierdzeniach jest prawdy? Czy może tylko boisz się, że jeśli podejmiesz wysiłek, to spotka Cię porażka? Chcę Cię zapewnić o jednym… ból niespełnienia jest znacznie bardziej dotkliwy niż ból porażki.

    Skoro już rozpoznałeś swoje „potwory spod łóżka”, zastanów się jak je pokonać. Jesteś zbyt zmęczony? Zastanów się, jak rozplanować sobie dzień, by znaleźć odpowiedni czas na sen i odpoczynek. Masz inne priorytety? Zastanów się, jak wyznaczyć sobie cele, by nie musieć ich realizować kosztem innych ważnych dla Ciebie spraw. Jakiś głosik mówi do Ciebie „to głupie”? Powiedz mu „Nie”, bo ten wewnętrzny sabotażysta ma tylko jeden cel: nie chce byś się rozwijał. Pokonaj lęki i nie pozwól mu na to.

    3. Nastaw się na rozwój

    Strach sprawia, że stoimy w miejscu. Gdy rozejrzysz się wokół siebie zrozumiesz, że mimo iż dni mijają, Ty jesteś tylko obserwatorem. Boisz się popełnić błąd, boisz się rozczarowania, boisz się zmian. Pokonaj lęki, bo to wszystko Cię powstrzymuje, by ruszyć do przodu.

    Zmień komunikat, jaki przekazujesz sobie we własnych wewnętrznych rozmowach.

    Powiedz sobie, że nie chodzi o bycie doskonałym, nie chodzi o doskonałą figurę, doskonałą pracę, czy doskonałe wakacje. Coś takiego nie istnieje, jest odrealnione, więc przestań o to walczyć. Pokonaj lęki i pomyśl o drodze rozwoju, która Cię poprowadzi do celu. Poczuj się na niej komfortowo. Być może po drodze popełnisz jakiś błąd, coś pójdzie nie po myśli. Nawet jeśli tak się stanie, poruszasz się po ścieżce rozwoju. W swoim własnym tempie, ale do przodu. Pamiętaj, by się nie zatrzymywać. Tylko wytrwały zwycięży.

    4. Szukaj sensu w rozczarowaniach

    Nikt nie lubi rozczarowania. Skoro podejmujemy wysiłek związany z realizacją celu, oczekujemy od losu, że wynagrodzi nas za nasze starania. Boimy się bólu rozczarowania i robimy wszystko by go uniknąć. Tymczasem takie rozczarowania to ważne lekcje. Bolesne doświadczenia mogą być szansą na rozwój. Aby pokonać strach, naucz się znajdować sens w rozczarowaniach.

    Przygotuj się na to, że na pewnych etapach trudności się pojawią. Wtedy powiesz sobie, że jesteś na ścieżce rozwoju i to nie rozczarowanie czy strach decydują o tym, dokąd zmierzasz, co osiągasz i jak żyjesz. Robisz to TY.

    5. Zaakceptuj porażkę

    Czego najbardziej się boimy się zanim zaczniemy realizować cel? Zapewniam Cię, że praktycznie każdy odpowiada: „Porażki”. Pokonaj lęki, bo takie doświadczenie potrafi nas o wiele więcej nauczyć niż łatwo osiągnięty sukces.

    Gdy dziecko uczy się jeździć na rowerze, pomimo wywrotek, siniaków i zadrapań uparcie wsiada kolejny raz na siodełko. Nie traktuje upadku jako porażki, tylko jako naukę – drogę do samodzielnej jazdy. Gdyby na początku nauki uległo strachowi, nigdy by nawet nie wsiadło na rower.

    Ból upadku to nie koniec świata. Wyciągaj z porażki wnioski, nie rób sobie wyrzutów. Zamiast tego wykorzystaj tę wiedzę w przyszłości i pokonaj lęki, jeżeli znowu się pojawią. To doświadczenie jest bezcenne, nigdy byś nie miał tej wiedzy, gdybyś nie spróbował.

    Pamiętaj: sposób, w jaki reagujesz na swój strach, może wyróżnić Cię z tłumu. Możesz mu się poddać i z roli obserwatora patrzeć, jak życie Cię omija. Ale możesz też zmierzyć się z wewnętrznymi barierami, uwolnić się od nich i tę nową siłę wykorzystać do tego, by wyruszyć w kierunku swojego celu. Pokonaj lęki, a jeżeli zostaniesz w miejscu, to rozejrzyj się dookoła, nic innego bowiem Cię nie czeka.

    Jeżeli ruszysz przed siebie, wyczekuj tego, co dziś kryje się za horyzontem. Głębokiej satysfakcji ze spełnienia tego, czego naprawdę pragnąłeś. Pokonaj lęki!

     

    NEWSLETTER

    Chcesz być na bieżąco i otrzymywać powiadomienia o nowych, inspirujących artykułach, nadchodzących kursach i ciekawostkach rozwojowych? Zapisz się do newslettera:

     

      • Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celach marketingowych przez MALESZKO.EDU Urszula Maleszko-Grabowska z siedzibą w Warszawie ul. Odkryta 1A oraz na otrzymywanie na podany adres e-mail informacji handlowych. Podanie danych jest dobrowolne. Przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych i ich poprawiania.

      /by
      , ,

      Bezwarunkowo akceptuj siebie – proste ćwiczenie wzmacniające

      Każdego dnia, w każdej chwili, w naszym codziennym życiu, nieprzerwanie toczy się w nas wewnętrzny dialog, gonitwa myśli o tym, co się dzieje, jak postrzegamy napotykane zdarzenia, co o nich myślimy i jak postrzegamy w tym wszystkim samych siebie.

      Część z tych myśli jest pozytywna lub neutralna. I to jest ok. Mamy jednak także takie myśli, które są ocenami, interpretacjami i niepochlebnym dialogiem o nas samych. Im częściej i więcej myślimy źle o sobie, tym bardziej utrwalamy schemat takiego myślenia i osłabiamy tym sposobem siebie.

      Na przykład nie zdążyłeś z czymś na czas, ktoś obtrąbił Cię bo zagapiłeś się na drodze, zjadłeś pączka, choć umówiłeś się ze sobą, że jesteś na diecie, puściły Ci nerwy i nakrzyczałeś na swoje dziecko.

      Być może po tych zdarzeniach pojawiają się w Twojej głowie takie myśli:

      „Nic mi się nie udaje”

      „Jestem beznadziejnym kierowcą”

      „Znowu poniosłem porażkę” / „Nigdy nie dotrzymuję postanowień”.

      „Jestem beznadziejną matką / ojcem”

      Jeżeli nawykowo źle o sobie myślisz, to po pierwsze zauważ ten fakt. Po drugie pamiętaj – to, co myślisz o sobie, nie jest żadną prawdą. Po trzecie miej świadomość, że w żaden sposób takim sposobem myślenia i postrzegania siebie sobie nie pomagasz.

      Takie myślenie niczemu dobremu nie służy. Jest dla Ciebie demotywujące. Co więcej, z biegiem czasu zaczynasz w to coraz mocniej wierzyć i staje się to Twoją nową, niezbyt optymistyczną rzeczywistością. Z naukowego punktu widzenia, w efekcie nawykowego złego myślenia o sobie, w naszym mózgu powstają nowe, silne połączenia neuronowe, przez co coraz łatwiej nam w taki właśnie sposób o sobie myśleć i siebie postrzegać.

      Dlatego też chcę Cię zaprosić do czegoś, co nie jest łatwe i wymaga pracy i powtórzeń, ale co sprawi, że zadbasz o siebie i wzmocni Cię życiowo.

      Po pierwsze, wyobraź sobie, że dajesz sobie bezwarunkową akceptację. Po drugie uświadom sobie, że jesteś jedyną osobą, która będzie z Tobą do końca życia. Po trzecie pomyśl, że masz prawo w życiu wybierać siebie.

      I jeszcze, najważniejsze, aby to wszystko się działo, abyś mógł zacząć praktycznie działać nad samoakceptacją, aby tworzyć i wzmacniać w mózgu nowe połączenia neuronowe, zacznij od rekomendowanego przez specjalistów od neuronauki ćwiczenia. Ćwiczenia wzmacniającego i budującego pewność siebie i poczucie własnej wartości.

      Otóż, na każdą krytyczną myśl lub ocenę o samym sobie odpowiedz co najmniej siedmioma wzmocnieniami, czyli pozytywnymi myślami o sobie.

      Bądź w tym bardzo konsekwentny. Na początku wyzwaniem jest już samo zauważenie i „złapanie” automatycznych myśli krytycznych. Bądź uważny i dobry dla siebie. Gdy zauważysz, że znów siebie oceniłeś, wypowiedz w myślach, na głos, lub sobie zapisz siedem pozytywnych zdań o sobie. I tyle.

      Ponieważ to nie jest żadna magia i czary, lecz wykorzystywanie potencjału naszego umysłu i po prostu tworzenie połączeń neuronowych w Twoim mózgu odpowiedzialnych za pozytywne myślenie o sobie, ćwiczenie to wymaga powtórzeń i konsekwencji w wykonywaniu.

      Potrzebujesz regularnie ćwiczyć, aby Twój mózg wytworzył połączenia neuronowe dobrego myślenia o sobie. Na początek daj sobie tydzień, od dziś przez 7 dni i wykonuj ćwiczenie pisemnie. Potem zdecyduj, jak dalej chcesz je kontynuować- pisemnie czy w głowie. Powodzenia. I pamiętaj: nie wahaj się w życiu wybierać siebie. To Twoja odpowiedzialność, by zrobić wszystko i dbać o samego siebie. Przez całe Twoje życie.

       

      NEWSLETTER

      Chcesz być na bieżąco i otrzymywać powiadomienia o nowych, inspirujących artykułach, nadchodzących kursach i ciekawostkach rozwojowych? Zapisz się do newslettera:

       

        • Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celach marketingowych przez MALESZKO.EDU Urszula Maleszko-Grabowska z siedzibą w Warszawie ul. Odkryta 1A oraz na otrzymywanie na podany adres e-mail informacji handlowych. Podanie danych jest dobrowolne. Przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych i ich poprawiania.

         

         

         

        /by
        jak być uważnym
        , ,

        Jak być uważnym we współczesnym świecie?

        Jak być uważnym i co dokładnie oznacza bycie uważnym? Dla jednych to medytacja, dla innych wewnętrzny spokój i równowaga. Dla mnie najważniejszym wymiarem uważności jest bycie w teraźniejszości. Bycie tu i teraz. Obecność. Świadomość tego, co teraz, co wokół mnie.

        Bez względu na to, w jaki sposób korzystamy z dobrodziejstw uważności, każdy kto praktykuje mindfulness powie Ci prawdopodobnie jedną wspólną rzecz, że to sposób na życie.

        warsztaty uważności mindfulness

        Pamiętam, jak jedna z moich znajomych, na wieść o wprowadzeniu przeze mnie do oferty warsztatów uważności, powiedziała: „Wiesz joga, medytacja… w dzisiejszym świecie, gdy na wszystko brakuje czasu, to chyba zbyt oderwane od rzeczywistości”.

        No właśnie. A co Ty wiesz o uważności, o mindfulness, o uważnym życiu i o tym jak być uważnym?

        Uwaga mojej znajomej była dobrym początkiem rozmowy o tym, czym jest uważność, jak (nie) pasuje do współczesności, czy może realnie zmienić nasze codzienne życie.

        Rozmawiałyśmy też o tym, że do praktyki mindfulness nie trzeba być mnichem w buddyjskim klasztorze, nie trzeba biegać po łące, łapać motyli i wąchać kwiatów. Że trening uważności może być jak najbardziej przydatny obecnie, w Polsce, w 2019 roku.

        Poniżej zebrałam i dzielę się z Wami wszystkimi wnioskami z rozmowy z moją znajomą o mindfulness i o tym jak być uważnym.

        Jak być uważnym? Uważność to sposób na życie. Oznacza to, że możesz ją stosować codziennie. Zacznij od skupienia się na kilku, jak najbardziej codziennych aspektach. Oto one:

         

        1. Sprawdź, jaki jesteś dla siebie?

        Czy jesteś dla siebie łagodny? Na świecie napotkasz wystarczająco dużo obiektywnie trudnych sytuacji, które będą poza Twoją kontrolą. Uważnie zastanów się, czy to nie Ty sam jesteś swoim najbardziej zawziętym krytykiem. Co widzisz, patrząc w lustro? Same wady? Robisz sobie wyrzuty, że za mało osiągnąłeś, że mógłbyś lepiej, więcej, inaczej? Jeśli tak, to może już czas przestać?

        Skupiając się na tym, co negatywne, pogłębiasz swoje problemy. Koncentrując uwagę w złych miejscach, tracisz energię. Skoro masz chwilę na spojrzenie w lustro, poświęć ten czas na odnalezienie w sobie mocnych stron, zastanowienie się, za co siebie lubisz. Za każdym razem, gdy czujesz, że stajesz się swoim wrogiem, uważnie się zatrzymaj i dokonaj zmiany mentalnej. Znajdź nowy kierunek dla swojej energii, taki, który będzie bardziej produktywny i da ci możliwość rozwoju. Zastanów się uważnie, jakich słów, zwrotów używasz do krytykowania siebie i zmień te negatywne wzory w coś pozytywnego.

        Dbaj o siebie. Bądź dla siebie łagodny w swoich słowach, myślach i działaniach.

        warsztat rozwoju osobistego

        1. Co Tobą kieruje?

        Zwróć uwagę na swoją motywację. Skąd pochodzą twoje myśli, uczucia, słowa i czyny? Zadaj sobie pytanie, czy kieruje Tobą empatia, dobro, miłość czy może strach i Twoje ego, czyli chęć poczucia się lepiej? To pytanie możesz sobie zadać w każdej sytuacji, począwszy od zawodowej, po codzienne życie z domownikami.

        Gdy ktoś opowiada Ci o swoich problemach, jaka jest Twoja reakcja? Czy masz od razu swoje własne rady? Jak często zdarza Ci się mówić: „Ja w tej sytuacji zrobiłbym tak i tak…”, „No ja bym sobie na coś takiego nie pozwoliła…”. Będąc uważnym, zwróć uwagę na potrzeby drugiej osoby. Dzieląc się swoimi zmartwieniami, rzadko czeka się na radę. Najczęściej oczekuje się wysłuchania przez kogoś, z kim może podzielić się swoją troską. Bez rozwiązań i bez oceniania.

        Zwróć uwagę na swoje reakcje, gdy się nie zgadzasz np. ze swoim partnerem. Jak zachowujesz się w takiej sytuacji, czy potrafisz obiektywnie przyjąć fakt, że macie prawo do dwóch różnych opinii? Czy potrafisz przyznać takie same prawa sobie, jak i partnerowi? Także bez oceniania?

        Jak być uważnym? Uważnie obserwuj swoje relacje w pracy. Przyjmując rzeczywistość taką, jaka jest, unikaj plotkowania, rozmów za plecami drugiej osoby, podziałów na grupy.

        A gdy masz wątpliwości, wróć do najważniejszego pytania: Co mną kieruje – empatia, miłość czy moje ego. To pozwoli ci zrozumieć, kim naprawdę jesteś, na głębszym, szczerym poziomie.

        szkolenie warszawa

        1. Jak dbasz o swój umysł?

        Twój telefon mieni się od wyskakujących powiadomień? Dzień bez Instagrama, Facebooka, Twittera to dzień stracony? Poranne i wieczorne wiadomości oraz świat polityki to coś, bez czego nie potrafisz się obejść?

        Wszystko z umiarem. Nie ma nic złego w tym, że chcesz być na bieżąco z informacjami na temat otaczającego Cię świata. Rób to jednak w sposób uważny i zwracaj uwagę, jak to na Ciebie wpływa. Obserwując wpisy różnych osób w Internecie, łatwo zauważyć, że ciągła ekspozycja na negatywne treści może wpływać na stan psychiczny i emocjonalny ludzi.

        Długotrwałe narażenie na negatywne, czy agresywne treści może mieć też długotrwałe skutki psychologiczne. Możesz wtedy zacząć własne zmartwienia postrzegać jako groźne i poważniejsze. Będziesz się nimi martwić bardziej i ciężko Ci będzie ten stan kontrolować.

        Karm swój umysł pozytywnymi treściami. Moja życiowa dewiza to: „Rozwijaj się, wpuszczaj do życia nowe. Szukaj inspiracji w ludziach, miejscach, książkach, szkoleniach”. Tego się trzymam. Masz osobę, która jest dla Ciebie wzorem? Przeczytaj jej biografię. Marzysz o podróży w egzotyczne miejsce? Posłuchaj podcastu lub przeczytaj blog podróżniczy. Wyłącz telefon i komputer na pół godziny przed snem i podaruj sobie coś ciekawego. Zobaczysz, że na dłuższą metę to ogromna różnica.

        1. Czy słuchasz swojego ciała?

        Wiesz, że wystarczy 20 minut ćwiczeń, żeby poczuć znaczącą zmianę i korzyści? Czy wiesz, że ćwiczenia mają wpływ nie tylko na stan fizyczny Twojego ciała, ale także na Twój stan psychiczny i emocjonalny? Uważność nie oznacza, że masz się zmuszać do wizyty na siłowni, czy biegów w maratonie. Zwróć uwagę na swoje ciało, zastanów się czego potrzebujesz. Może potrzebujesz pobudzenia i wystarczy szybki 20 minutowy spacer, a może chwili dla siebie i wybierzesz lekcję jogi, a może czujesz się przygnębiony, bez energii i zaprosisz partnera na lekcję salsy, a gdy dokucza Ci stres, wybierzesz się na aerobik z przyjaciółkami?

        Uważność nie polega na zmuszaniu się do ćwiczeń każdego dnia. Zwróć uwagę na to, jak danego dnia czuje się Twoje ciało i daj mu to, czego potrzebuje. Postaraj się codziennie oceniać swój stan fizyczny. Nie tylko dostosujesz się do swoich potrzeb, ale będziesz mógł zadbać o siebie w zupełnie nowy sposób.

        szkolenie warszwa

        1. Jak dbasz o swoje ciało i co jesz?

        Zastanów się, w oparciu o jakie kryteria robisz zakupy. Jak często zdarza Ci się wrzucić do koszyka kosmetyk tylko dlatego, bo ma rozpoznawalną markę lub poprosić o lek w aptece tylko na podstawie tego, że zobaczyłeś ostatnio jego reklamę. Tego typu działania mogą wyrządzić Ci więcej szkody niż pożytku.

        Jak być uważnym? Nie potrzeba wiele czasu, by sprawdzić, co jest w Twoim szamponie, czy z czego wykonany jest Twój żel pod prysznic. Warto mieć świadomość, że produkty takie jak dezodorant, krem do twarzy, krem do golenia codziennie nakładasz na swoje ciało. Codziennie! Warto wiedzieć, co wchodzi w ich skład i czy na pewno są dla Ciebie zdrowe.

        Z drugiej strony, warto też zapytać w jaki sposób powstało to, z czego korzystasz. Coraz więcej marek stara się ograniczać testy na zwierzętach, inwestować w ekologiczne rozwiązania. Codzienna uważność to zatem także wybór takich produktów, które nie szkodzą Tobie i nie szkodzą innym. Uważne życie to takie, które stawia na empatię, na życzliwość, w każdym aspekcie. Poszukaj marek, które mają podobne wartości.

        Podobnie jest z tym, co jesz. I bynajmniej nie mam tu na myśli czy stosujesz taką czy inną dietę. Ale warto wiedzieć, co jest w jedzeniu, które spożywasz i skąd ono pochodzi. Uważność na co dzień to także spoglądanie na etykiety produktów, które kupujesz. Zwróć uwagę zarówno na skład, jak i pochodzenie tego, co jesz. Jedz zdrowo i wspieraj lokalnych wytwórców, jeżeli masz taką możliwość.

        Chcesz zatrzymać codzienny pośpiech i nauczyć się żyć uważniej? Zapraszam na najbliższą edycję szkolenia „Zwolnij i żyj świadomie” – warsztaty uważności mindfulness. Uczymy się w weekend 30 listopada – 1 grudnia.

         

        NEWSLETTER

        BĄDŹ NA BIEŻĄCO I ZYSKAJ:

        Najnowsze artykuły, hity cenowe, nadchodzące kursy!

          • Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celach marketingowych przez MALESZKO.EDU Urszula Maleszko-Grabowska z siedzibą w Warszawie ul. Odkryta 1A oraz na otrzymywanie na podany adres e-mail informacji handlowych. Podanie danych jest dobrowolne. Przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych i ich poprawiania.

           

           

           

           

          /by
          pewność siebie
          , ,

          Pewność siebie? Zacznij od tych prostych sposobów!

          Pewność siebie jest ważna w każdym aspekcie naszego życia. Pewny siebie szef wzbudza zaufanie. Pewny siebie sprzedawca nawiązuje łatwiej kontakt z Klientem i jest otwarty na rozmowę. Pewność siebie w związku także jest ważna, łatwiej budujemy relacje, mówimy o swoich uczuciach i potrzebach  z partnerem. A pewny siebie rodzic potrafi tę cechę budować w swoich dzieciach.

          Budować… bo jeśli ktoś mówi Ci, że „pewność siebie”, czy „odwaga” to coś, z czym człowiek się rodzi, to jest w błędzie. Niepewność czy nieśmiałość to nie jest wyrok na całe życie. I nie jest też tak, że jeśli w dzieciństwie rodzice nas właściwie nie ukształtowali to jesteśmy na przegranej pozycji. Zawsze jest dobry moment, by zacząć budować w sobie pewność siebie i wierzcie mi – to cecha osiągalna dla każdego.

          pewność siebie

          Jeśli chcesz być pewnym siebie, musisz przede wszystkim zmienić podejście do siebie. Jeżeli wątpisz w to, że możesz coś osiągnąć to będzie Ci trudno osiągnąć swój cel. Brak wiary bowiem najczęściej prowadzi do samosabotażu. Zbudowanie pewności siebie to niewątpliwie proces, który wymaga czasu, prób i powtórzeń… mam dla Ciebie dobrą wiadomość: zacząć możesz już dziś, w trzech prostych krokach.

          1. Co mówi o Tobie Twoje ciało?

          Pomyśl o jednej, konkretnej osobie, która od chwili, gdy ją zobaczyłeś pierwszy raz, stwarzała wrażenie pewnej siebie, nawet jeszcze zanim otworzyła usta. Co zdecydowało o takim wrażeniu? Być może był to sposób w jaki weszła do pomieszczenia, jak nawiązała kontakt wzrokowy, uścisnęła Ci dłoń, jaką miała postawę. To elementy kluczowe w budowaniu pewności siebie.

          szkolenie warszwa

          Chcesz wyglądać na bardziej pewnego siebie? Zatem zwróć uwagę, jaka jest Twoja postawa. Czy stoisz prosto, czy się garbisz? Czy oddychasz spokojnie czy też krótko i nerwowo? Zwracaj uwagę, jak chodzisz. Wprowadź kilka zmian w swojej postawie i zaobserwuj, że to wpływa także na to, co czujesz i myślisz. Rzucam Ci teraz wyzwanie! ? Stań prosto, wypręż klatkę piersiową, wyprostuj ramiona. Pomyśl sobie, że w tej chwili przepływa przez Ciebie moc. Teraz zacznij oddychać głęboko. Następnie rusz przed siebie, energicznie, pokaż światu, że wiesz dokąd idziesz, miej świadomość ziemi, po której stąpasz i otoczenia, w którym się znajdujesz.

          Nie obiecuję, że uda się już za pierwszym razem. Ćwicz, początkowo będziesz skupiać się na tym, żeby to robić. Ale zobaczysz, że z czasem jak z każdą umiejętnością, zacznie przychodzić Ci to naturalnie.

          1. Pomyśl o tym, co dobrego Cię czeka

          Prawie każda sytuacja, w jakiej się znajdujemy, jest sumą naszych oczekiwań. Najprostszy przykład to przemówienie przed dużą widownią. Większość z nas na samą myśl już jest zdenerwowana. Dlaczego? Co wiemy o tym tłumie? Nic. Przerażają nas nie ludzie, a nasze wyobrażenia z nimi związane. Może ktoś się zaśmieje, ktoś się będzie nudził… Tak tworzymy samospełniające się przepowiednie i szykujemy się na porażki, których sami jesteśmy autorami.

          Skoro negatywne myślenie ma taką moc, to spytam Cię przewrotnie – może pozytywne ma taką samą siłę? Pomyśl pozytywne: że przygotowałeś się do prezentacji, że czujesz dumę, że Ciebie wybrano do tego przemówienia. Pomyśl, że dzielisz się doświadczeniem i komuś sprawiasz tym przyjemność. Pomyśl nawet o oklaskach na koniec. Czemu nie?

          To, na czym się skupiasz, staje się Twoją rzeczywistością. Bez względu na to, czy będziesz myśleć złe czy dobre rzeczy. Dlaczego? Bo na tym koncentrujesz swoją energię. Myślisz o tym, że będziesz się zacinać? Gwarantuję Ci, że jeśli odpowiednio się na tym skupisz, na pewno tak właśnie się stanie. Pamiętam, jak na pierwszych moich szkoleniach zjadał mnie strach i nie wiedząc niczego o uczestnikach, przypisywałam im same najgorsze myśli na mój temat. Gdy miałam już dość strachu, zaczęłam świadomie, wytrwale powtarzać sobie, że uczestnicy z zaciekawieniem czekają na to, jak poprowadzę szkolenie, że chcą się jak najwięcej nauczyć i mają w sobie dużo otwartości i życzliwości dla prowadzącej ? Dzięki takiemu sposobowi myślenia zaczęłam widzieć w grupach „innych” ludzi i zawsze znajdowałam przyjazne, wyczekujące twarze.

          warsztat rozwoju osobistego

          Pozytywne afirmacje to, jak powtarzam na moich szkoleniach, potężne narzędzie. Myśl pozytywnie o sobie, odsuń na bok negatywne myśli. Zobaczysz, że poczujesz jak rośnie Twoja pewność siebie. I pamiętaj: zasadę tę stosuj nie tylko przy publicznych wystąpieniach. Przyda się przy rozmowie o pracę, o podwyżce, na pierwszej randce, czy też w rozmowie z dzieckiem przed egzaminem.

          1. Odrzuć stereotypy związane z definicją pewności siebie

          A jest ich naprawdę wiele! Poza już wspomnianą wcześniej „magiczną cechą”, z którą trzeba się urodzić, często myślimy też, że na pewność siebie trzeba zasłużyć. Jesteś człowiekiem sukcesu – masz prawo być pewny siebie. Takie założenia bardzo nas ograniczają. Chcesz być pewny siebie, zbuduj sobie swoją własną definicję tej umiejętności.

          szkolenie warszawa

          Bo pewność siebie, wbrew pozorom, nie daje Ci mocy Supermana. Nie oznacza też, że nigdy nie zawiedziesz, że nie będziesz się mierzyć z porażką, problemami, itd. Ale sprawi, że nauczysz się sobie z nimi radzić. Prawdziwa pewność siebie to odwaga do kontynuowania działań właśnie w chwilach, gdy wiele rzeczy nie idzie po naszej myśli. Skoncentruj się na tym, za co jesteś w życiu wdzięczny. Za rodzinę, która Cię w takich sytuacjach wspiera, za zdrowie, które pozwala Ci się rozwijać, za pracę czy dobrą książkę, przy której możesz wieczorem na chwilę oderwać się od wszystkiego.

          Pamiętaj: pewność siebie to wiara w siebie. A jeśli ktoś na świecie ma najbardziej wierzyć w Ciebie, to Ty sam! I to jest w porządku.

          Wiesz już od czego zacząć. Wypróbuj te 3 kroki na sobie, sprawdź, jaki będą miały wpływ na Ciebie. A jeśli chcesz pogłębić wiedzę o afirmacjach, wdzięczności i budowaniu wewnętrznej siły, zapraszam na moje szkolenia!

          /by
          zachowania asertywne
          , ,

          Jak skutecznie UNIKASZ bycia asertywnym…

          Okazuje się, że spośród dostępnych zachowań społecznych, czyli uległości, agresji, manipulacji, zachowania asertywne są często dla nas najmniej oczywiste. Jeśli zdarzyła ci się sytuacja, w której ktoś naruszał twoje granice a ty nie zareagowałeś, wiesz, o czym mówię.

          Jednym z najczęstszych sposobów unikania zachowań asertywnych jest stawianie sobie wygórowanych warunków, jakie mają być spełnione, abyśmy mogli zachować się asertywnie. Warunki te definiujemy sobie sami, są swoistym wyjaśnieniem, dlaczego nie zachowaliśmy się asertywnie i najczęściej przypominają poprzeczkę nie do przeskoczenia. Tym samym skutecznie odraczają nasze asertywne zachowanie.

          Jak się to dzieje dokładnie?

          Otóż w sytuacji, gdy czujemy, że ktoś narusza nasze granice (np. rozmawia głośno przez telefon we wspólnej przestrzeni do pracy, wypowiada na forum grupy opinie, z którymi się nie zgadzamy, prosi nas o rzeczy na które zgadzamy się  wbrew sobie), uruchamiamy w swojej głowie określony zestaw myśli. Są to kryteria do spełnienia, które mają zaistnieć, abyśmy zachowali się asertywnie.

          Najczęstsze przykłady myśli, które skutecznie „bojkotują” nasze zachowania asertywne:

          • Zachowam się asertywnie, gdy będę pewien, że to potrafię.
          • Odezwę się, gdy już nie będzie innego wyjścia.
          • Powiem, co myślę, gdy przygotuję uzasadnienie.
          • Powiedziałbym, gdyby miało to dla mnie większe znaczenie.
          • Zwrócę jej uwagę, jeśli się to powtórzy.
          • Wypowiem się w tej sprawie, gdy będę spokojniejszy.
          • Nie mogę być asertywny wobec tego człowieka.
          • Za dużo ludzi, by wypowiedzieć swoje zdanie.
          • Powiem mu, gdy będzie w lepszym humorze.

          Nie reagujemy, po zdarzeniu obmyślamy plan, co zrobimy następnym razem, a gdy nadchodzi następny raz, ponownie znajdujemy wyjaśnienie, jakie warunki muszą być spełnione, abyśmy mogli zareagować asertywnie. I tak w kółko.

          Toksyczne myśli

          Skoro w jakiejś sytuacji czujemy się niekomfortowo, wydawałoby się oczywiste, że powinniśmy chcieć podjąć kroki, by to zmienić. Skoro to takie oczywiste, to czemu jednak nie reagujemy? Brakowi pewności siebie w takich sytuacjach towarzyszą bowiem nasze własne toksyczne myśli, takie jak:

          1. Potrzeba zadowalania innych

          Swoje źródło ma w obawie, że jeśli powiemy lub zrobimy coś, co będzie nie po myśli drugiej osoby – to niezwłocznie będzie wiązać się z utratą jej sympatii. Tę obawę najczęściej pielęgnujemy w sobie od czasów dzieciństwa, gdy wpajano nam, że powinniśmy zachowywać się tak by nie „rozgniewać” rodzica, nauczyciela, opiekuna. Takie nawyki przyswajaliśmy również zawsze, gdy pojawiało się w naszym otoczeniu młodsze dziecko, czy to rodzeństwo czy ktoś znajomy. Powtarzano nam wtedy, że „mądrzejszy i starszy ustępuje”. I chociaż przedkładanie potrzeb innych nad swoje może się wydawać piękną altruistyczną cechą, to koniec końców najczęściej wiąże się dla takiej osoby z rosnącą frustracją i spadającym szacunkiem do samego siebie.

          2. Brak pewności siebie lub poczucia własnej wartości

          Im mniej czujemy się pewnie, tym częściej dręczą nas myśli, że nie zasługujemy na sympatię, szacunek, miłość, przyjaźń. Ten lęk przekłada się na nasze relacje z innymi. Jeżeli nie wierzysz, że ktoś może darzyć Cię sympatią czy szacunkiem, będziesz robić wszystko by taką osobę zadowolić. I odwrotnie będziesz unikać wszelkiej konfrontacji w obawie przed utratą sympatii czy szacunku. Rzeczywistość natomiast jest taka, że tak długo jak będziesz się czuć niewart miłości, czy przyjaźni – tak długo nie pozwolisz sobie ich poczuć.

          3. Mylenie asertywności z egoizmem

          Z dzieciństwa wynosimy prostą naukę „Bądź miły”, „Bądź dobry”, „Bądź grzeczny”. Od dziecka przekazuje nam się koncepcję, że miły = dobry. Nic więc dziwnego, że część z nas w sytuacji, gdy zareagujemy na to, że ktoś przekracza nasze wewnętrzne granice automatycznie czuje wyrzuty sumienia, jakby zrobiła „coś złego”. Wiele osób w pogoni za takim pozornym „byciem dobrym” rezygnuje z własnego zdania, własnych praw, z szacunku do siebie. Tymczasem uświadomienie sobie, że mamy prawo dbać o własne prawa, a co za tym idzie o swoje dobro fizyczne i psychiczne – uświadamia nam, że inni mają dokładnie takie samo prawo i uczy nas szacunku do drugiego człowieka.

          4. Lęk przed konfrontacją

          To ciekawe, że nawet najbardziej niewygodna sytuacja, którą dobrze znamy, wydaje nam się bezpieczniejsza niż nieznana, choć może dużo wygodniejsza zmiana. Boimy się rozbujać łódź, na której siedzimy mimo, że jest nam w niej niewygodnie. W głowie rysujemy więc najstraszniejsze scenariusze związane z tym, że wypowiemy własne zdanie, że być może doprowadzimy do konfrontacji. Gdy upomnimy się o swoje prawa skończą się nasze przyjaźnie, związki, relacje zawodowe. W głowie odgrywamy rozmowy, reakcje innych osób, dlatego w rzeczywistości nie podejmujemy żadnego działania. Tymczasem te scenariusze mają niewiele wspólnego z rzeczywistością, bo przecież tak naprawdę nie dowiemy się jak zareaguje druga strona, jeżeli nie sprawdzimy.

          terapia skoncentrowana na rozwiązaniach

          Jakie jest rozwiązanie?

          Z asertywnością jest tak, że na sucho jej nie wdrożymy. Asertywność wymaga ćwiczeń i powtórzeń. Z jednej strony należy wiedzieć, jak się zachować, jak odpowiedzieć, jakimi słowami wyrazić swoje asertywne stanowisko i z drugiej strony – po prostu zacząć to robić.

          Zareagować.

          Powiedzieć.

          Obronić swoje zdanie.

          Nie da się być asertywnym od razu, we wszystkim. Asertywność należy budować, osadzić ją w naszej motywacji (czyli uświadomić sobie, dlaczego to dla nas ważne), a następnie  – krok po kroku – kolekcjonować sytuacje, gdy zachowaliśmy się asertywnie. Dzięki temu zaczynamy wiedzieć, że potrafimy. To nas wzmacnia i każdy kolejny raz bronimy swoich granic z większą i większą odwagą.

           

          Szkolenia, które mogą Cię zainteresować:

          szkolenie warszawa

          szkolenie warszwa

          warsztat rozwoju osobistego

           

          NEWSLETTER

          BĄDŹ NA BIEŻĄCO I ZYSKAJ:

          Najnowsze artykuły, hity cenowe, nadchodzące kursy!

            • Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celach marketingowych przez MALESZKO.EDU Urszula Maleszko-Grabowska z siedzibą w Warszawie ul. Odkryta 1A oraz na otrzymywanie na podany adres e-mail informacji handlowych. Podanie danych jest dobrowolne. Przysługuje mi prawo dostępu do swoich danych i ich poprawiania.

            /by